فوم اسکلروتراپی

يکی از شايع ترين مشکلات جوامع امروزی، بيماری واريس می باشد که اگر تحت درمان قرار نگيرد منجر به درد، ترومبوفلبيت، خونريزی،نارسايی مزمن وريدی و اولسرهای وريدی ميشود.شيوع وريدهای واريسی درمردان 10 تا 20% و درزنان 25 تا 33% می باشد وبا افزايش سن زياد می شود.بدليل شيوع بالای بيماری، هزينه سالانه مراقبتهای بهداشتی ودرمان وريدهای واريسی در امريکا بيش از يک بيليون دلار تخمين زده می شود. بيماری واريس تاثير اقتصادی اجتماعی بسزايی درجامعه دارد وسالانه حدود دوميليون روزکاری بعلت بيماری وريدی مزمن از دست می رود. نارسايی سيستم وريدی اندام تحتانی می تواند درمحل اتصال صافنوفمورال ، در تنه وريد صافن يا در شاخه های آن باشد.در دو مورد اول درمانهای مورد قبول ، جراحی(استريپينگ و stab avulsion) وراديوفرکوئنسی است و در موارد نارسايی شاخه های وريد صافن ، اسکلروتراپی با مايع يا فوم( در صورتيکه قطر وريد واريسی بيشتر از 2 ميليمتر باشد) مورد استفاده قرار می گيرد.اسکلروتراپی نزديک به يک قرن است که در درمان وريدهای واريسی استفاده می شود. درمان وريدهای با قطر بزرگتراز 2 ميليمتر، استفاده آسانتر، ميزان عوارض پايين ترو اثر بخشی بالاتر، اسکلروتراپی با کف را يک روش بسيار سودمند در درمان وريدهای نارسا ساخته است. بدون نياز به روشهای بيهوشی و آرام بخشی در بيماران سرپايی انجام می گيرد وبيمار با کمترين ناراحتی وبه سرعت به شغل خود بازمی گردند.اسکلروتراپی با فوم هنوز بطور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته و در مراکز معدودی درمان با فوم آغاز شده است لذا از نتايج و عوارض اين روش در کشورمان با امکانات موجود اطلاع جامع و دقيقی تاکنون منتشر نشده بنابراين لازم ديديم با اين بررسی جايگاه اين روش ارزان وبا تهاجم کم را در بيماران واريس بيشتر توصيف نماييم.